Κυριακή 9 Νοεμβρίου 2008

Όταν ο κόσμος το χει τούμπανο...και εμείς πάντως οχι καμάρι


Τετριμμένο ή όχι αλλά από παλιά ξέρουμε ότι τα 'εν οίκω μη εν δήμω'. Κατά πόσο όμως είναι επιτρεπτό και νόμιμο όταν τα 'εν οίκω μας' τα μαθαίνει όλο το πανελλήνιο;Όταν όλοι και όλες έχουν λόγο και άποψη για τα προσωπικά μας;Για να πω την αλήθεια δεν έχω κατασταλάξει πλήρως, γιατί πιστεύω ότι η δημοσίευση σε ορισμένες περιπτώσεις ονομάτων και προσώπων είναι αναγκαία. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι ο τάδε ή ο δείνα πρέπει να υπόκειται σε δημόσιο εξευτελισμό της ζωής και της προσωπικότητας του.

Κατά καιρούς έχει γίνει αντικείμενο συζήτησης το αν πρέπει τα ονόματα και τα πρόσωπα εγκληματιών όπως παιδεραστών, βιαστών, δολοφόνων , να δημοσιεύονται. Ένα τέτοιο θέμα είναι αρκετά σοβαρό και πολύπλοκο γι' αυτό πρέπει να αποδειχθεί πρώτα η ενοχή του ατόμου. Αφού λοιπόν κάποιος αποδειχθεί ένοχος για φόνο, βιασμό ή οτιδήποτε άλλο, ποιος ο λόγος να τον προστατεύουμε με το μωσαϊκό στα ρεπορτάζ και στις σελίδες των εφημερίδων; Οι πολίτες δεν έχουν δικαίωμα να γνωρίζουν τις άνομες πράξεις αυτού του ατόμου, που στο κάτω-κάτω μπορεί να είναι και γείτονας ή γνωστός τους; Εκείνοι με την αντίθετη άποψη θα ισχυριστούν πως επειδή κάποια στιγμή ο συγκεκριμένος άνθρωπος θα βγει από την φυλακή, θα είναι μια ζωή στιγματισμένος και δεν θα μπορέσει να επανενταχθεί στην κοινωνία. Εν μέρει σωστό αλλά και οπό την άλλη ποιος εγγυάται ότι δεν θα ξαναβρεί τον παλιό κακό του εαυτό; Ίσως η δημοσίευση των προσωπικών δεδομένων σε αυτή την περίπτωση να λειτουργεί ως μέτρο πρόληψης. Γιατί δεν νομίζω ότι κάποιος θα προσλάμβανε για νταντά των παιδιών του μια γυναίκα που στο παρελθόν είχε καταδικαστεί για κακοποίηση ανηλίκου. Περιστατικά τέτοιου είδους εκατοντάδες και μάλιστα έχουν βγει και σχετικά βίντεο - άσχετα που δεν συμφωνώ με την δημοσίευση τους- που δείχνουν τη θηριώδη βία αυτών των γυναικών. Αν αυτές οι γυναίκες αναζητήσουν δουλειά στον ίδιο κλάδο, οι γονείς δεν έχουν δικαίωμα να γνωρίζουν;

Και τώρα ένα αγαπημένο θέμα καναλιών, περιοδικών και εφημερίδων: ΄ροζ΄ σκάνδαλα. Εκεί να δεις πανηγύρι που στήνουν κυρίως τα κανάλια, με εκπομπές που ως κύριο μέλημα τους έχουν - μα τι άλλο- την ανάδειξη της ηθικής και προστασίας της. Και φυσικά τα νούμερα της AGB δεν είναι ο απώτερος στόχος. Για να μην μιλάω αόριστα, θα ξεκινήσω με την γνωστή ιστορία Κορκολή πριν από περίπου 8-9 χρόνια. Σε εκπομπή του Τριανταφυλλόπουλου παίχτηκε βίντεο-προϊόν υποκλοπής θα έλεγα- με άκρως προσωπικές στιγμές του τραγουδιστή. Το θέμα ήταν ότι η πρωταγωνίστρια του βίντεο ήταν ανήλικη και κατηγορούσαν τον τραγουδιστή για παιδεραστία. Και δημιουργείται το ερώτημα: μέχρι που φτάνουν τα όρια της πληροφόρησης και που αρχίζουν τα όρια για την προστασία των προσωπικών μας δεδομένων. Εγώ θεωρώ απαράδεκτο το γεγονός ότι το βίντεο αυτό βγήκε στη φόρα. Όχι μόνο επειδή η κοπέλα ήταν ανήλικη αλλά γιατί ο διασυρμός του τραγουδιστή δεν είχε προηγούμενο. Μέχρι και ανέκδοτα βγήκαν. Δεν παίρνω το μέρος του συγκεκριμένου ανθρώπου και δεν επικροτώ την πράξη του, αλλά το θέμα θα μπορούσε να διευθετηθεί με διαφορετικό τρόπο.

Η κλειδαρότρυπα, είναι αυτό που εξιτάρει το κοινό, το κομμάτι εκείνο που σχετίζεται με την περιέργεια του ανθρώπου και σε αυτό βασίζονται τα μέσα. Λίγο ή πολύ όλοι απολαμβάνουμε να βγαίνουν στη φόρα τα 'άπλυτα' διασημοτήτων, γιατί ίσως είναι και ένας τρόπος να τους απομυθοποιούμε. Σε τι εξυπηρέτησε δηλαδή η φωτογραφία της Kate Moss να κάνει χρήση ναρκωτικών; Και μην ακούσω ότι επειδή είναι διάσημο μοντέλο λειτουργεί ως πρότυπο για τη νεολαία και ότι έπρεπε να δούμε ιδίοις όμμασι ότι ο κόσμος του μόντελινγκ είναι μες τη σαπίλα...Όχι δηλαδή ότι η φωτογραφία όπου και αν προβλήθηκε δεν είχε στόχο την αύξηση των πωλήσεων εφημερίδων και περιοδικών...

Και φτάνουμε στο λίγο πιο κοντινό παρελθόν με τις φωτογραφίες- θολές μεν- που δημοσιεύτηκαν στο Θέμα με πρωταγωνιστή τον Ζαχόπουλο και την συμβασιούχα. Αυτό που προσωπικά με νοιάζει δεν είναι η μεταξύ τους προσωπική τους σχέση - πόσο μάλλον μέσω φωτογραφιών -αλλά κατά πόσο καταχράστηκε την εξουσία που του δόθηκε και δημόσιο χρήμα. Σε τι δηλαδή θα με ωφελήσει να δω αυτές τις φωτογραφίες που δεν τις βρήκα και καθόλου κολακευτικές;Α, και να μην ξεχάσω ότι σε αυτή την περίπτωση ο Τριανταφυλλόπουλος εξοργίστηκε με την απόφαση του Αναστασιάδη να δημοσιεύσει σε front page τις φωτογραφίες. Γιατί ο ίδιος ποτέ δεν θα έκανε κάτι τέτοιο... Αν κάποιος υπουργός ή μη σχετίζεται με κάποιο σκάνδαλο εις βάρος του λαού φυσικά και τα ονόματα πρέπει να δοθούν. Το να μπαίνουμε όμως στην κρεβατοκάμαρα τους είναι άλλο θέμα.
Υποστηρίζω την ελευθερία του λόγου και της πληροφόρησης αλλά και το δικαίωμα να κρατάμε κάποιες προσωπικές στιγμές, κάποια προσωπικά δεδομένα εκτός του αδηφάγου κοινού για σκάνδαλα που συνοδεύονται με οπτικοακουστικό υλικό. Και αν κάποιες από αυτές τις στιγμές είναι πέραν του φυσιολογικού, καλύτερα το λόγο να έχει η δικαιοσύνη και το πραγματικό δικαστήριο και όχι το τηλε-δικαστήριο.

Δεν υπάρχουν σχόλια: